چرا باستان‌شناسان از باز کردن این مقبره باستانی ۲۲۰۰ ساله می‌ترسند؟ (+عکس)
تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۰۴۰۲۹
در سال ۱۹۷۴ میلادی، کشاورزان در یک مزرعه دورافتاده در ناحیه لینتونگ در استان شاآنشی چین به طور تصادفی با یکی از مهمترین اکتشافات باستان‌شناسی تمام دوران‌ها مواجه شدند.
به گزارش راز بقا، آنان در حین شخم‌زنی زمین بخش‌هایی سفالی از مجسمه یک انسان را پیدا کردند که از خاک رس ساخته شده بود، این مجسمه، اما تنها نوک کوه یخ محسوب می‌شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حفاری‌های باستان‌شناسی بعدی نشان داد که این مزرعه بالای گودال عظیمی قرار داشته است که هزاران مجسمه سفالی در اندازه واقعی از سربازان و اسب‌های جنگی در آن به خاک سپرده شده‌اند.
مجسمه‌های «لشکر سفالین» شامل بیش از ۷ هزار سرباز، ۵۲۰ اسب و ۱۳۰ کالسکه نظامی می‌شود. در رشته حفاری‌ها تاکنون، بیش از ۲ هزار پیکره از زیر خاک بیرون آورده شده‌اند.
به اعتقاد باستان‌شناسان این ارتش سفالی ماموریت داشته تا از «چین شی هوانگ»، نخستین امپراتور چین در سال‌های ۲۲۱ تا ۲۱۰ قبل از میلاد، در جهان پس از مرگ محافظت کند.
هر چند تا کنون بخش‌های بزرگی از گورستان اطراف مقبره کاوش شده است، با این حال مهر و موم ۲ هزار ساله مقبره خود امپراتور تا کنون باز نشده است. در واقع محوطه اصلی این آرامگاه، که به اندازه یک زمین فوتبال (۱۰۰×۹۸ متر) است، سال‌هاست پلمب‌شده و دست‌نخورده باقی مانده است.
اما چرا باستان‌شناسان برای کاوش این آرامگاه تردید دارند؟یک دلیل این است که درهم شکستن مقبره و ورود به آن می‌تواند خطرات فوری و مرگبار را برای افراد به همراه داشته باشد.
«سیما چیان»، کاتب بزرگ دودمان «هان» و پدر تاریخ‌نگاری در چین باستان، در گزارشی که حدود یکصد سال پس از مرگ این امپراتور نوشته آورده است که در مقبره تله‌هایی کار گذاشته شده تا هر متجاوزی را به قتل برساند.
او در بخش زندگی‌نامه چین شی هوانگ در فصل ۶ کتاب «شیجی» خود نوشته است: «مقبره از آثار نادر و گنجینه‌های شگفت‌انگیز پر شد. به صنعتگران دستور داده شد تیر‌هایی بسازند تا به طرف هر کسی که وارد مقبره می‌شود پرتاب شود. مکان به گونه‌ای طراحی شد تا [در برابر متجاوزان]رودی از جیوه همچون رود یانگ‌تسه و زرد به راه بیاندازد.»
باستان‌شناسان می‌گویند حتی اگر سلاح‌های متعلق به ۲ هزار سال پیش از کار افتاده باشند، سیلابی از مایع سمی جیوه می‌تواند حفاران را در معرض مسمومیت جدی قرار دهد. البته این نیز ممکن است که آنچه روایت شده یک تهدید توخالی بیشتر نباشد، با این حال تحقیقات علمی که غلظت جیوه را در اطراف مقبره بررسی کرده‌اند نشان می‌دهند که سطح جیوه در این مکان بسیار بالاتر از آنچه بوده است که در یک قطعه زمین معمولی انتظار می‌رود.
محققان در یک مقاله علمی که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد نوشته‌اند: «ممکن است جیوه بسیار فرَار از طریق شکاف‌هایی که در طول زمان در مقبره ایجاد شده نشت کرده باشد. تحقیقات ما نشان می‌دهد که آرامگاه هرگز باز یا غارت نشده است.»
برای دست نزدن به مقبره یک دلیل دیگر نیز وجود دارد. در حقیقت باستان‌شناسان بیم آن را دارند که حفاری و کاوش به آرامگاه آسیب برساند و اطلاعات حیاتی تاریخی در این فرایند از دست برود.
در حال حاضر تنها می‌توان از تکنیک‌های باستان‌شناسی تهاجمی برای ورود به مقبره استفاده کرد، امری که خطر زیادی دارد و می‌تواند منجر به وارد آمدن خسارات جبران‌ناپذیر شود.
یک مثال در این باره، از بین رفتن رنگ اشیاء در اثر تماس با جریان هوای تازه است. در جریان کاوش‌های باستانی ارتش سفالین، رنگ استفاده شده روی سطح بعضی از مجسمه‌ها شروع به پوسته پوسته شدن و سپس ناپدید شدن کرد. این رنگ‌ها در اثر برخورد با هوای خشک منطقه پس از ۱۵ ثانیه شروع به جمع شدن کرده و پس از ۴ دقیقه فرایند پوسته پوسته شدن آن شروع می‌شود.
آسیب به اشیای باستانی در حین حفاری‌های غیراصولی یکی از موارد عمده‌ی از بین رفتن میراث‌های تاریخی در جهان به شمار می‌رود. یکی از آشکارترین نمونه‌های این دست حفاری‌ها، کاوش‌های باستان‌شناسی در شهر تروآ در دهه ۱۸۷۰ توسط هاینریش شلیمان است.
او که یک باستان‌شناس آماتور بود با عجله و ساده‌لوحی خود، تقریباً تمام آثار شهری که قصد کشف آن را داشت از بین برد. باستان‌شناسان، اما این بار نمی‌خواهند اشتباهات گذشته را دوباره تکرار کنند.
دانشمندان در مرحله کنونی ایده استفاده از تکنیک‌های غیر تهاجمی خاصی را برای بررسی اشیاء داخل مقبره مطرح کرده‌اند. یک ایده استفاده از «میون»، ذرات بنیادی زیراتمی حاصل از برخورد ذرات موجود در اتمسفر زمین با پرتو‌های کیهانی، است که با آن می‌توان همچون یک پرتو ایکس پیشرفته از جداره مقبره نفوذ کرد و به داخل آن نگاه انداخت.
ایده‌های دیگری نیز مطرح شده است، با این حال تصمیم‌گیری نهایی و اجرایی شدن آنها تا کنون بسیار کند پیش رفته و راز‌های مقبره ۲۲۰۰ ساله هنوز دربسته باقی مانده‌اند. راز‌هایی که انتظار می‌رود در آینده نزدیک سرانجام کشف شوند.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: تاریخ جهان باستان شناسی باستان شناسان باستان شناسی حفاری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۰۴۰۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف جدید دیرینه‌شناسان: قزل‌آلای غول‌پیکر با دندان‌های عاج‌مانند!
مجله پلوس وان (Plos One) اخیرا پژوهشی را منتشر کرده است که متعلق به یکی از کشف‌های جدید دانشمندان از تاریخ اقیانوس‌هاست.
به گزارش فارس، ماهی Oncorhynchus Rastrosus، گونه‌ای غول‌پیکر از خانواده ماهی قزل‌آلا که چند میلیون سال پیش در شمال غربی اقیانوس آرام آمریکای شمالی زندگی می‌کرد، دارای یک جفت دندان جلویی بود که از کناره‌های دهانش مانند عاج بیرون می‌آمد.
تخمین زده شده است که این ماهی غول‌پیکر به طول ۲.۷ متر می‌رسد. در ابتدا، محققان تصور می‌کردند که دندان‌های جلویی بزرگ این ماهی مانند دندان‌های نیش به سمت عقب، یعنی به سمت دهان است. این تصور تا حد زیادی به این دلیل بود که فسیل‌های دندان‌ها جدا از بقیه جمجمه کشف شده است.
اگرچه تاکنون کاربرد‌های بالقوه این دندان‌های عجیب به طور کامل مشخص نشده است، اما محققان معتقدند که احتمالاً این ماهی از آنها برای مبارزه یا به عنوان ابزاری برای کندن لانه‌ها در کف دریا استفاده می‌کرده است. دانشمندان خاطرنشان می‌کنند که این امکان وجود دارد که از دندان‌ها برای اهداف متعدد استفاده شوند، ولی احتمالاً از دندان‌ها برای گرفتن طعمه استفاده نمی‌شده است.
کرین کلاسون، پژوهشگر اصلی و استاد آناتومی در کالج پزشکی فیلادلفیا، می‌گوید: «ما برای دهه‌ها می‌دانستیم که این ماهی قزل‌آلای منقرض شده از مرکز اورگان، بزرگترین ماهی‌هایی هستند که تاکنون زندگی کرده‌اند. اکتشافاتی مانند اکتشاف ما نشان می‌دهد که آنها احتمالا غول‌های مهربانی نبوده‌اند. این دندان‌های بزرگ عاج‌مانند برای دفاع در برابر شکارچیان، رقابت با سایر ماهی‌های قزل‌آلا و در نهایت ساختن لانه‌هایی برای حفاظت از * استفاده می‌شده است.»
برایان سیدلاوسکاس، استاد دانشگاه ایالتی اورگان، می‌افزاید: «ما همچنین تأکید می‌کنیم که ماده‌ها و نر‌ها به طور یکسان دارای دندان‌های بزرگ و عاج‌مانند بوده‌اند.»
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است